ก้าวขึ้นรถไฟ ใจสาวซำน้อยคอยฮำฮ้อง ต้องจากพี่น้อง พ่อแม่ที่ฮักมาไกลห่าง เมืองหลวง คนเว้าว่าช่างแสนกว้าง กลัวจะหลงทาง หลงคำเว้าทำให้ช้ำใจ