ขอบคุณที่กลับมานะคะ🧡🧡🧡🧡🧡

ขอบคุณสำหรับหมอทีน้องอายนะคะ เรามีความสุขมากที่ได้อ่าน ได้รับมุมมองความรักมากกมาย ได้รู้ว่าคนเราจะรักกันได้ขนาดไหน แต่เรายังอ่านไม่จบเลย แอบเศร้า😭 แต่หวังว่าจะได้เจอกันอีกนะคะ;-; ชอบงานเขียนคุณมากๆค่ะ💞💗

เรารักเรื่องนี้มากๆ ตกหลุมรักหมอทีกับน้องอายตั้งแต่อ่านยังไม่ถึงครึ่งเรื่องเลยด้วยซ้ำ รักบรรยากาศต่างๆของบร รักแก๊งปลุกฉันที รู้สึกเหมือนทุกคนมีตัวตนจริงๆ เหมือนสามารถเจอพวกนางได้ที่บรจริงๆ ขอบคุณคุณไรท์ชห.ที่แต่งให้ตัวละครมีชีวิตได้ขนาดนี้ เราผูกพันธ์กับเรื่องนี้มาก จะบอกว่ากูสูบคาเมลบลูเพราะหมอทีเลย ต่อไปนี้เวลาสูบบุหรี่หรือเห็นมาสด้า3สีขาวเราต้องคิดถึงหมอทีแน่ๆ เห็นขนมถ้วยฟูใบเตยก็จะคิดถึงน้องอาย ทุกสงกรานต์ก็จะคิดถึงแก๊งปลุกฉันที่ เรื่องนี้จะเป็นอีกเรื่องเลยที่จะอยู่ในความทรงจำเราไปอีกนาน ตอนไรท์บอกจะปิดเรื่องเราเสียใจมาก เราอ่านถึงตอน30+เอง แล้วเราก็จะสอบแต่เราเลือกอ่านเรื่องนี้แทนนส.สอบ😂 นส.สอบอ่านตอนไหนก็ได้! แต่เราเข้าใจคุณไรท์มากๆ เคารพการติดสินใจของคุณๆรท์เสมอ ถ้าคุณไรท์จะแต่งวายไทยธรรมดาเราก็จะตามอ่านอ่ะ จะตามซัพพอร์ตแน่นอน ขอบคุณสำหรับความทรงจำดีๆค่ะ

อยากบอกไรท์ว่าเราร้องไห้หนักมากจริงๆ ตอนที่อ่าน ยิ่งฟัง never not ไปด้วยคือพรากเลยยยย เขียนดีมากๆ ดีใจที่ได้อ่านจนจบนะคะ

อีกไม่ถึง5นาที เราคงไม่ได้เจอกับน้องอายหมอทีแล้วสินะ ขอบคุณจริงๆที่อยู่ด้วยกันมาตลอด เรามีความสุขมากๆ มากจนพิมพ์ไม่ออก มันจุกไปหมดเมื่อรู้ว่าเราจะไม่มีโอกาสได้กลับมาอ่านวนอีกแล้ว เศร้าใจมากเลยค่ะ เราคงจะคิดถึงมากแน่ๆ แยกกันใช้ชีวิต เติบโตในใจไปด้วยกันนะ

คุณไรท์รู้มั้ยคะว่านิยายของคุณทำให้คนอ่านมีความสุขมากมายขนาดไหน หมอทีกับน้องอายที่คุณไรท์ค่อยๆบรรจงสร้างเค้ามาช่วยให้เราผ่านช่วงเวลาแย่ๆมาได้เยอะเลย ขอบคุณนะคะที่ทำให้พวกเขามีชีวิตผ่านตัวอักษร ขอบคุณจริงๆ จะเก็บเป็นความทรงจำที่คิดถึงที่สุดเลยค่ะ ขอให้คุณไรท์มีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรงนะคะ🖖🏻💙